فارسی صوفی کاویہ

اے تو اندر ہر جمالے رونما

اے تو اندر ہر جمالے رونما
وے تو اندر ہر لباسے آشنا

دارا شکوہ

فارسی کلام

در ظاہر و در باطن در جملہ جمال تست
جز تو دگرے نبود پیدا و نہان من

ابن یمین

پد

چرن چلو شری ورنداون مگ جہں منی علی پک کیر

چرن چلو شری ورنداون مگ جہں منی علی پک کیر
کر تم کرو کرم کرشناپرن اہنکار تجی دھیر

جُگل پریا

فارسی کلام

ترک من اے من غلام روئے تو
جملہ ترکان جہاں ہندوئے تو

فخرالدین عراقی

فارسی کلام

بہ رنگ ناز و بوئے جملہ خویم
بہ ہر گلشن بہار یار ہستم

عارف

رباعی

اندر رہ عشق جملہ صافاں دردند
واندر طلبش جملہ بزرگاں خردند

عمرخیام

رباعی

حق جان جہانست و جہاں جملہ بدن
و اصناف ملایکہ حواس ایں تن

عمرخیام

فارسی کلام

ایں کہ ہر ساعت جمالے می نماید روئے تو
پیش ارباب کمالات ایں کمال دیگرست

مغربی

کیا آپ کو معلوم ہے؟

فارسی کلام

اے دو چشم سرمہ گینت کحل ما زاغ البصر
قاب قوسینست رمز‌ گوشۂ ابروئے تو

امیرحسن علیٰ سجزی

فارسی کلام

من چو مرات اویم حسن از جمالش بردہ ام
جز جمال او نمی بینم مثال خویشتن

خواجہ معین الدین چِشتی

فارسی کلام

منم محو جمال او نمی دانم کجا رفتم
شدم غرق وصال او نمی دانم کجا رفتم

بو علی شاہ قلندر

فارسی کلام

اے جمال پاک تو ایمان من
جلوۂ حسن تو نور جان من

عزیز صفی پوری

رباعی

مقصود ز جملہ آفرینش مائیم
در جسم خرد جوھر بینش مائیم

عمرخیام

منقبت-نعت

رواں ہے بحر غم میں مدتوں سے کشتیٔ فرحتؔ
کرم کر دیں اگر وارث تو بیڑا پار ہو جائے

فرحتؔ وارثیہ

کیا آپ کو معلوم ہے؟

کیا آپ کو معلوم ہے؟

دوہا

جملا کرئے ت کیا ڈریں کر کر کیا پچھتائے

جملا کرئے تے کیا ڈریں کر کر کیا پچھتائے
روپے پیڑ ببول کا عام کہاں تیں کھاے

جمال

فارسی صوفی کاویہ

اے ہم نفساں یک نفسم باز گذارید

دست من و دامان شما جملہ رقیباں
گر دامن معشوق بہ دستم بسپارید

امیر خسرو

دوہا

جملا سہو جگ ہوں پھری باندھ کمر مرگ چھال

جملا سہو جگ ہوں پھری باندھ کمر مرگ چھال
اجہوں کنت نہ مانہی اوگن کون جمالؔ

جمال