غزل

شوق سے لکھیں مرے عصیاں فرشتے رات دن
ایک رحمت اس کی ہے اس سارے دفتر کا جواب

امیرؔ مینائی

غزل

دم خواب رحمت بلایا انہوں نے تو درد نہاں کی کہانی کہوں گا
مرا حال لکھنے کے قابل نہیں ہے اگر مل گئے تو زبانی کہوں گا

مضطر خیرآبادی

کلام

نال نظارے رحمت والے کھڑا حضوروں پالے ہو
نام فقیر تسے دا باہوؔ گھر وچ یار وکھالے ہو

حضرت سلطان باہو

رباعی

تا کے گوئی کہ بر عمرؔ رحمت کن
حق را تو کئی برحمت آموختنی

عمرخیام

کلام

مرشد مینوں حجّ مکے دا رحمت دا دروازہ ہو
کراں طواف دوآلے قبلے حج ہووے نت تازہ ہو

حضرت سلطان باہو

فارسی صوفی کاویہ

بیا بیا دلدار من دلدار من در آ در آ در کار من در کار من

ہر جا توئی جنت بود جنت بود ہر جا روی رحمت بود رحمت بود
چوں سائے ہا در چاشت گہ در چاشت گہ فتح و ظفر پیشت دود پیشت دود

مولانا رومی

رباعی

ہر دفتر عالی معانی عشقست
سر بیت قصیدۂ جوانی عشقست

عمرخیام

فارسی صوفی کاویہ

می خواستم کہ روزہ گشایم نماز شام

کردہ سلام و سر بہ نہادم بہ روئے خاک
ہر چند سجدہ سہو بود از پے سلام

امیر خسرو

رباعی

اسرار جہاں چناں کہ در دفتر ماست
گفتن نتواں زا نکہ وبال سر ماست

عمرخیام

ملفوظ

مولانا رومی

غزل

دفتر ہے ایک معنئ بے لفظ و صوت کا
سادہ سی جو نگاہ کئے جا رہا ہوں میں

جگر مرادآبادی

فارسی صوفی کاویہ

سلام محبت

السلام اے ابر رحمت السلام
السلام اے بحر شفقت السلام

معروف شاہ وارثی

غزل

بادہ خوار تم کو کیا خورشید محشر کا ہے خوف
چھا رہا ہے ابر رحمت شامیانے کی طرح

امیرؔ مینائی

فارسی کلام

بر صفحۂ رخسار ہر ماہ پری روئے
حرفے دو سہ از دفتر حسنت شدہ مکتوب

مغربی

منقبت-نعت

جناب فاطمہ خاتون جنت
برائے عاصیاں رحمت ہی رحمت

ابر شاہ وارثی

غزل

گر پلا دوں زاہدا تجھ کو مئے دو آتشہ
پھینک دے تو یک قلم تقویٰ کا دفتر آگ میں

شاہ نصیر

صوفی اطلاح

فارسی صوفی کاویہ

عشق الٰہی

زرع جاں را کش جواہر مضمرست
ابر رحمت پر ز آب کوثرست

مولانا رومی

صوفی اطلاح

مکتوب

شیخ شرف الدین یحییٰ منیرنی