فارسی صوفی کاویہ

یک شبے مجنوں بہ خلوت گاہ راز

یک شبے مجنوں بہ خلوت گاہ راز
گفت کاے پروردگار بے نیاز

مولانا رومی

غزل

مرا عشق منظر عام پر ترا حسن پردۂ راز میں
یہی فرق روز ازل سے ہے ترے ناز میرے نیاز میں

قیصرؔ شاہ وارثی

رباعی

ایں جا چوں نیافتم کسے محرم راز
زاں در کہ در آمدم بروں رفتم باز

عمرخیام

فارسی صوفی کاویہ

در ازل پرتو حسن ز تجلی دم زد

مدعی خواست کہ آید بہ تماشا گہے راز
دست غیب آمد و بر سینۂ نامحرم زد

حافظ

فارسی صوفی کاویہ

بیا بیا دلدار من دلدار من در آ در آ در کار من در کار من

ہر جا روم با من روی با من روی ہر منزلے محرم شوی محرم شوی
روز و شبم مونس توئی مونس توئی دام مرا خوش آہوئی خوش آہوئی

مولانا رومی

منقبت-نعت

قبلۂ عالم کعبۂ اعظم سب سے مقدم راز کے محرم
جان مجسم روح مصور صلی اللہ علیہ وسلم

امیرؔ مینائی

غزل

نیازؔ اب کہوں کس سے راز حقیقت
یہ عالم سراپا گماں دیکھتا ہوں

شاہ نیاز احمد بریلوی

کافی

توں باجھ تھے سنج ویڑھے وہ یار

قدسی گھر وچ کولھ بلہا کے
اپنا محرم راز بنا کے

خواجہ غلام فرید

غزل

آج تک نظروں میں ہے وہ صحبت راز و نیاز
اپنا جانا یاد ہے تیرا بلانا یاد ہے

حسرت موہانی

فارسی صوفی کاویہ

گفتمش اے خضر مسیحا نفس

روئے تو شد حجت ایمان من
نور یقیں زد علم از جان من

ملا جامی

کلام

خام کی جانن سار فقر دی محرم نہیں دل دے ہو
آب مٹی تھیں پیدا ہوئے کھامی بھانڈے گل دے ہو

حضرت سلطان باہو

فارسی کلام

اے کہ بہ حسن بادشاہ بندہ نواز کیستی
پردۂ ما ہمی دری پردۂ راز کیستی

امیرحسن علیٰ سجزی

غزل

سد آزادی ہے قید شکل انسانی مجھے
مجھ پہ یہ پوشاک اب اے رازداں کھلتی نہیں

میکش اکبرآبادی

فارسی کلام

گاہے نیازؔ ایمان من گہہ بے نیازی شان من
ایں ہر دو می زیبد بہ من ہم بندہ ہم مولاستم

شاہ نیاز احمد بریلوی

فارسی صوفی کاویہ

دلا دست طلب بکشا بہ درگاہ شہنشاہے

چہ غم داری نیازؔ از رفتن تنہا ازیں عالم
کہ سلطان‌ المشائخ یار جاں با تست ہمراہے

شاہ نیاز احمد بریلوی

فارسی صوفی کاویہ

شاہ شمشاد قداں خسرو شیریں دہناں

گفت حافظؔ من و تو محرم ایں راز نہ ایم
از مے لعل حکایت کن و سیمیں ذقناں

حافظ

فارسی صوفی کاویہ

دلا خاک رہ کوئے محمد شو محمد شو

نیازؔ اندر دلت گر مہر عرفاں خدا باشد
فدائے شان دل جوئے محمد شو محمد شو

شاہ نیاز احمد بریلوی

فارسی کلام

در ہجر تو سوزاں دلم پارہ جگر از رنج و غم
صد داغ سینہ از الم وز چشم دریائے رواں

احمد رضا خاں

غزل

رہے ہم راز دار الفت پردہ نشیں برسوں
چھپایا جیب کے پردے میں چاک آستیں برسوں

مضطر خیرآبادی

فارسی کلام

دارد نیازؔ حسن خود امید بہ حسین
با اولیاست حشر محبان اولیا

شاہ نیاز احمد بریلوی