آبِ دریا از فرق تا پائے بوس عرش تو
آبِ دریا از فرق تا پائے بوس عرش تو
دائما در نالہا با دیدۂ گریاں خوش است
از منِ مسکیں اگر چہ صد گنہ آمد پدید
از تو ستاری و عفو و رحمت و غفراں خوش است
درد مند خستہ ام ترساں و بس زار و نزار
دستِ افضالت بفرقِ بے سرو ساں خوش است
بندۂ مسکین گنہ گارے بتو دارد امید
بارشِ فیضِ عمیمت برگنہ گاراں خوش است
توبہ ام بپذیر و جرمم عفو کن از محضِ جود
اے کہ جودت برغنی و برتہی دستاں خوش است
گر چہ عمرت گشت ضائع اے عضدؔ با گریہ ساز
مفلساں را مایہ درِّ اشک بر داماں خوش است
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
