آں یار گفتا کیستی؟ گفتم ثنا خوانِ شما

آں یار گفتا کیستی؟ گفتم ثنا خوانِ شما

گفتا چہ خواہی خویش را؟ گفتم کہ قربانِ شما

گفتا کہ چونی از الم؟ گفتم کہ در خوں بسملم

گفتا کہ بودہ قاتلت؟ گفتم کہ مژگانِ شما

گفتا کہ در خلوت صفا؟ گفتم کہ در دیرست جا

گفتا کہ زوراہِ ترا؟ گفتم دو چشمانِ شما

گفتا مگر تو عاشقی؟ گفتم بہ حسنت اے ملیح

گفتا کہ جوقِ کن فکاں؟ گفتم کہ حیرانِ شما

گفتا فغانِ توچہ بود؟ گفتم کہ دین و دل ربود

گفتا کہ کافر یا یہود؟ گفتم کہ ترکانِ شما

گفتا کہ حسنِ مہر و ماہ؟ گفتم کہ بربودہ ضیا

گفتا بگو تو از کجا؟ گفتم کہ از خوانِ شما

گفتا ہلال عید بیں؟ گفتم کہ ابرویت یقیں

گفتا کہ گفتت اینچنیں؟ گفتم کہ مژگانِ شما

گفتا تجلائے خدا؟ گفتم کہ حسنِ دلربا

گفتا کہ نورِ مصطفیٰ؟ گفتم کہ عنوانِ شما

گفتا کہ فتنہ در جہاں؟ گفتم کہ چشمِ جاوداں

گفتا کہ شورِ کن فکاں؟ گفتم نمک دانِ شما

گفتا رخِ حورو پری؟ گفتم کہ حسنِ خاوری

گفتا کہ ختم دلبری؟ گفتم کہ برشانِ شما

گفتا کہ ای شیریں سخن؟ گفتم کہ اے گل پیرہن

گفتا کجا داری وطن؟ گفتم بہ ہجرانِ شما

گفتا کہ رخشِ ناز را؟ گفتم بتا ز اے مہ لقا

گفتا کہ از تا بر ابد؟ گفتم کہ میدانِ شما

گفتا کہ اے مستانہؔ شہ! گفتم کہ جز تولا الہ

گفتا چہ داری مدعا؟ گفتم کہ عرفانِ شما