آنانکہ بر خیال تو جاں را فدا کنند

آنانکہ بر خیال تو جاں را فدا کنند

بینند اگر ندیدہ جمالت چہا کنند

محوِ نظارۂ رخ خوب تو دید ہاست

آنے کہ خاکِ پائے ترا توتیا کنند

ترسم کہ رفتہ رفتہ فتد طشت من زبام

یاراں اگر کلافۂ عشق تووا کنند

غیر از جفانہ دید دلِ من ز مہو شاں

ایں ہم حکایتے است کہ خوباں وفا کنند

بیمارِ عشق بہ نہ شود از دمِ مسیح

بیہودگی نگر کہ طبیباں دوا کنند

تنہا نہ من سبک روِ گلزارِ وحدتم

رنداں تمام تکیہ بدوشِ صبا کنند

آئینہ را بدست نگیر ندزینہار

خوباں اگر معائنہ یار ما کنند

زاہد تو حق شناس نہ اے راہ خود بگیر

خاصانِ حق ہمیشہ بمن اقتدا کنند

تر دامنم چناں کہ ملائک بر آسماں

نام مرا وظیفہ بجائے دعا کنند

حرفِ حزیں بگفتہ حافظ نمی رسد

کشفیؔ تو کیستی کہ ترا مرحبا کنند