Dohe of Dost Muhammad Abulolai
paiham kahānī kahat huuñ suno sakhī tum aa.e
piih DhūñDhan kū huuñ ga.ī aa.ī aap gañvā.e
pem kahānī bis bharī mat suniyo ko.ū aa.e
bātan-bātan bis jhare dekhat hī ghar jaa.e
pem galī it sañkrī piih bin kuchh na samā.e
tan-man chhoḌ jab aa.e to piih paayā jaa.e
pemnagar muuñ aa.e ke sudh-budh rahūñ suuñ kuuñ
sudh-budh yuuñ ghul jaat hai juuñ paanī maiñ buun
pem-nagar meñ aa.e ke jivrā niksā jaa.e
arī sakhī kuchh piih kī baat kaho Tuk aa.e
pem kahānī kaThin hai kahe kuuñ uTh aa.e
baat kahī jiiv let hai mukh pakḌat hī dhaa.e
mū sir dukh mū suuñ par yū jū maiñ naañh tū naañh
sā.īñ moh uThā.e le jo moh nāhīñ naañh
bhalā huā har bīsrī sirikī ga.ī balā.e
jaisī thī taisī bha.ī ab kuchh kahī na jaa.e
jo dukhrā moh sir par yuusū kaahū kī naañh
kabhū pilāve pem ras kabhū ki bis chhur maañh
ikath kathā hai pem kī kahe banat kuchh naañh
jātan laage nīhrā sū būjhī man maañh
chātur chāhan raag gun mūrakh at tar saañh
bhogī māñge chopaḌī rūkhī rūkhā khāñh
paatī aa.i piih kī chhātī umgī jaa.e
maalā TuuTī añg muuñ cholī tan na samā.e
aag lago vā des re biij parothi Thāvñ
jahāñ na charchā neh kā leh na piih kā naauñ
laaj bhaaj mū suuñ ga.ī jā din laago neh
bavrī huuñ daurī phirūñ sar mū Dārīñ keh
tan-man muuñ ghal-bal paḌī chubhī birah kī phāñs
haaḌ maañs do.ū gale dhaay chale hai saañs
ai man khale bāvre buuñ pūchhat huuñ tuuh
kin birhan eto kyokhi kin khovyo moh
ai bai-rāgī jivre kahā lagau tohe aa.e
ren-dinā bekal rahī apnā maas tū khaa.e
nāhar piih kū nīhrā man muuñ baiThā aa.e
bāhar bhītar piyo bin jo paave sū khaa.e
jor karat hai nīhrā sakhī kaho kit jā.ūñ
naañv na jānūñ gaañv kā jahāñ sajan kū Thāvñ
nā jānūñ ye jivrā kā suun lāgyo jaa.e
mohan Tuk aavat nahīñ rahī huuñ haahā khaa.e
sun rī nehī bāvrī kāchī-pākī chhoḌ
vā kaun kaise paa.e jāsūñ chale na jor
le kyuuñ jā.ūñ maTkiyā saarī mārak ro kū aa.e
tanik laaj nahīñ bābanvā rī gaū ras let chhinā.e
le kyuuñ jā.ūñ gagariyā bhārī mohan pakrat baañh
dahī duudh sab liyā ke kheñchat hai ban maañh
chhatiyāñ aa.eñ umañg ke añgiyā chhoTī jaa.e
man mero aisin kahe jo mohan nikse aa.e
suutī thī sukh-chain suuñ ghar muuñ paañv pasār
mohan moh jagā.e ke pherat duurā dvaar
jiyūñ sūraj mukh jaat hai ghar-bāhar kī chhāñh
tyuuñ merī sudh jaat hai ye mukh dekhī maañh
jor karat hī nīhrā bojh parat kuchh naañh
nā jānūñ maiñ ii sakhī kit dharat man maañh
birah biich moh sar par yū tan-man jal bhayo kheh
huuñ bavrī kyā jāntī yaako kahat haiñ neh
saañs leiiñ nahīñ det hai chhin-chhin birahā aa.e
ab un bin huuñ nā rihyūñ jivrā niksā jaa.e
sudh-budh tā din suuñ ga.ī jā din dekhī naañh
cholī darkī añg muuñ jab gah pakḌī baañh
sudh-budh tan-man muuñ ga.ī nainan suuñ ga.ī laaj
haath dho.e pāchhe pariyo maa.ī mohan aaj
batherīñ aklīñ gūñdh ke nainan kājal deh
tan-man duudh bahār ke sājan suuñ sukh leh
maañg sañvārī neh suun kañghī kar gūñdhe baal
gahnā pahrī añg bhar kapḌe pahne laal
paa.el bājeñ baat muuñ aur ghuñgrū jhankāñh
liye duī duukh ham sar parī pyū bin kaisī jānah
gaū charāvat phirat hai nit uTh jamunā tiir
nis dukh chhan-chhan det hai chanchal nipaT ahiir
ren-dinā dekhat rahīñ to-ū dii.th na chain
nain Tuk na aghāt haiñ juuñ bhūkī be-chain
birhā.e suun ai sakhī nipaT kaThin banī aa.e
dekhe tan-man nā bhare jin dekhiye jiyo jaa.e
lākhan añkhiyāñ jise jū dekhūñ sab se pī
dekhat-dekhat mar miTūñ to.ū bhare nā jī
ren-dinā ghere rahīñ ik chhan det na chain
yā mohan kī haath suuñ paro moh jī dain
nain aa.e naath meñ māthe tevrī laa.e
mū kū kuchh sudh naañh chuuk kahā parī aa.e
dhar-dhar hiyrā karat hai sar-sar jivrā jaa.e
dhar-dhar suuñ dukh sar parī birhan kī sar aa.e
dhar-dhar hiyrā karat hai dhiir nahīñ ko.ū det
niih sajan kā piiTh man maar maar jiih let
pem laaj sab uTh ga.ī sunat birah ke bain
pītam kī darsan binā thar-thar karīñ do.ū nain
ghar-bāhar bhar nīhrā mū ko raho na Thāvñ
tan-man meñ mohan base rah gayo merā naañv
aaj na dekhā laal kū haal hamārā aur
chubhī birah kī bhaal dukh ke daurā daur
ai rī sakhī bāñgar muuñ man mero liyo moh
mohan hai yā Dagar muuñ nahīñ kahat rahīñ toh
man mero liyo moh siiñ phir ghūrt hai moh
are are mohan bāvre kachhu laaj hai toh
piit kī riit ko.ū riit hai mat marda.ū lo naañv
bhūle mat jaav re kāñTe haiñ tah Thāvñ
juulī nikasat rañg suuñ añgiyāñ chhūī jaa.e
man bairā vā se kah mohan niksai aa.e
gañvā.e paiham kahānī bas bahre mat suno koī aa.e
bātoñ bātoñ bas jabḌe dekhat hai gauhar jaa.e
paiham kalī raat sāñgrī piyauñ kuchh na samā.e
tan-man jharaḌ jo us ke toī aayā jaa.e
paiham kahani kahat hun suno sakhi tum aae
pih DhunDhan ku hun gai aai aap ganwae
pem kahani bis bhari mat suniyo kou aae
baatan-baatan bis jhare dekhat hi ghar jae
pem gali it sankri pih bin kuchh na samae
tan-man chhoD jab aae to pih paya jae
pemnagar mun aae ke sudh-budh rahun sun kun
sudh-budh yun ghul jat hai jun pani main bun
pem-nagar mein aae ke jiwra niksa jae
ari sakhi kuchh pih ki baat kaho Tuk aae
pem kahani kaThin hai kahe kun uTh aae
baat kahi jiw let hai mukh pakDat hi dhae
mu sir dukh mu sun par yu ju main nanh tu nanh
sain moh uThae le jo moh nahin nanh
bhala hua har bisri siriki gai balae
jaisi thi taisi bhai ab kuchh kahi na jae
jo dukhra moh sir par yusu kahu ki nanh
kabhu pilawe pem ras kabhu ki bis chhur manh
ikath katha hai pem ki kahe banat kuchh nanh
jatan lage nihra su bujhi man manh
chatur chahan rag gun murakh at tar sanh
bhogi mange chopaDi rukhi rukha khanh
pati aai pih ki chhati umgi jae
mala TuTi ang mun choli tan na samae
aag lago wa des re bij parothi Thawn
jahan na charcha neh ka leh na pih ka naun
laj bhaj mu sun gai ja din lago neh
bawri hun dauri phirun sar mu Darin keh
tan-man mun ghal-bal paDi chubhi birah ki phans
haD mans dou gale dhay chale hai sans
ai man khale bawre bun puchhat hun tuh
kin birhan eto kyokhi kin khowyo moh
ai bai-ragi jiwre kaha lagau tohe aae
ren-dina bekal rahi apna mas tu khae
nahar pih ku nihra man mun baiTha aae
bahar bhitar piyo bin jo pawe su khae
jor karat hai nihra sakhi kaho kit jaun
nanw na jaanun ganw ka jahan sajan ku Thawn
na jaanun ye jiwra ka sun lagyo jae
mohan Tuk aawat nahin rahi hun haha khae
sun ri nehi bawri kachi-paki chhoD
wa kaun kaise pae jasun chale na jor
le kyun jaun maTkiya sari marak ro ku aae
tanik laj nahin babanwa ri gau ras let chhinae
le kyun jaun gagariya bhaari mohan pakrat banh
dahi dudh sab liya ke khenchat hai ban manh
chhatiyan aaen umang ke angiya chhoTi jae
man mero aisin kahe jo mohan nikse aae
suti thi sukh-chain sun ghar mun panw pasar
mohan moh jagae ke pherat dura dwar
jiyun suraj mukh jat hai ghar-bahar ki chhanh
tyun meri sudh jat hai ye mukh dekhi manh
jor karat hi nihra bojh parat kuchh nanh
na jaanun main i sakhi kit dharat man manh
birah bich moh sar par yu tan-man jal bhayo kheh
hun bawri kya jaanti yako kahat hain neh
sans lein nahin det hai chhin-chhin biraha aae
ab un bin hun na rihyun jiwra niksa jae
sudh-budh ta din sun gai ja din dekhi nanh
choli darki ang mun jab gah pakDi banh
sudh-budh tan-man mun gai nainan sun gai laj
hath dhoe pachhe pariyo mai mohan aaj
batherin aklin gundh ke nainan kajal deh
tan-man dudh bahaar ke sajan sun sukh leh
mang sanwari neh sun kanghi kar gundhe baal
gahna pahri ang bhar kapDe pahne lal
pael bajen baat mun aur ghungru jhankanh
liye dui dukh hum sar pari pyu bin kaisi jaanah
gau charawat phirat hai nit uTh jamuna tir
nis dukh chhan-chhan det hai chanchal nipaT ahir
ren-dina dekhat rahin to-u dith na chain
nain Tuk na aghat hain jun bhuki be-chain
birhae sun ai sakhi nipaT kaThin bani aae
dekhe tan-man na bhare jin dekhiye jiyo jae
lakhan ankhiyan jise ju dekhun sab se pi
dekhat-dekhat mar miTun tou bhare na ji
ren-dina ghere rahin ek chhan det na chain
ya mohan ki hath sun paro moh ji dain
nain aae nath mein mathe tewri lae
mu ku kuchh sudh nanh chuk kaha pari aae
dhar-dhar hiyra karat hai sar-sar jiwra jae
dhar-dhar sun dukh sar pari birhan ki sar aae
dhar-dhar hiyra karat hai dhir nahin kou det
nih sajan ka piTh man mar mar jih let
pem laj sab uTh gai sunat birah ke bain
pitam ki darsan bina thar-thar karin dou nain
ghar-bahar bhar nihra mu ko raho na Thawn
tan-man mein mohan base rah gayo mera nanw
aaj na dekha lal ku haal hamara aur
chubhi birah ki bhaal dukh ke daura daur
ai ri sakhi bangar mun man mero liyo moh
mohan hai ya Dagar mun nahin kahat rahin toh
man mero liyo moh sin phir ghurt hai moh
are are mohan bawre kachhu laj hai toh
pit ki rit kou rit hai mat mardau lo nanw
bhule mat jaw re kanTe hain tah Thawn
juli nikasat rang sun angiyan chhui jae
man baira wa se kah mohan niksai aae
ganwae paiham kahani bas bahre mat suno koi aae
baaton baaton bas jabDe dekhat hai gauhar jae
paiham kali raat sangri piyaun kuchh na samae
tan-man jharaD jo us ke toi aaya jae