Sufinama
Dost Muhammad Abulolai's Photo'

Dost Muhammad Abulolai

- 1679 | Agra, India

Dohe of Dost Muhammad Abulolai

paiham kahānī kahat huuñ suno sakhī tum aa.e

piih DhūñDhan huuñ ga.ī aa.ī aap gañvā.e

pem kahānī bis bharī mat suniyo ko.ū aa.e

bātan-bātan bis jhare dekhat ghar jaa.e

pem galī it sañkrī piih bin kuchh na samā.e

tan-man chhoḌ jab aa.e to piih paayā jaa.e

pemnagar muuñ aa.e ke sudh-budh rahūñ suuñ kuuñ

sudh-budh yuuñ ghul jaat hai juuñ paanī maiñ buun

pem-nagar meñ aa.e ke jivrā niksā jaa.e

arī sakhī kuchh piih baat kaho Tuk aa.e

pem kahānī kaThin hai kahe kuuñ uTh aa.e

baat kahī jiiv let hai mukh pakḌat dhaa.e

sir dukh suuñ par maiñ naañh naañh

sā.īñ moh uThā.e le jo moh nāhīñ naañh

bhalā huā har bīsrī sirikī ga.ī balā.e

jaisī thī taisī bha.ī ab kuchh kahī na jaa.e

jo dukhrā moh sir par yuusū kaahū naañh

kabhū pilāve pem ras kabhū ki bis chhur maañh

ikath kathā hai pem kahe banat kuchh naañh

jātan laage nīhrā būjhī man maañh

chātur chāhan raag gun mūrakh at tar saañh

bhogī māñge chopaḌī rūkhī rūkhā khāñh

paatī aa.i piih chhātī umgī jaa.e

maalā TuuTī añg muuñ cholī tan na samā.e

aag lago des re biij parothi Thāvñ

jahāñ na charchā neh leh na piih naauñ

laaj bhaaj suuñ ga.ī din laago neh

bavrī huuñ daurī phirūñ sar Dārīñ keh

tan-man muuñ ghal-bal paḌī chubhī birah phāñs

haaḌ maañs do.ū gale dhaay chale hai saañs

ai man khale bāvre buuñ pūchhat huuñ tuuh

kin birhan eto kyokhi kin khovyo moh

ai bai-rāgī jivre kahā lagau tohe aa.e

ren-dinā bekal rahī apnā maas khaa.e

nāhar piih nīhrā man muuñ baiThā aa.e

bāhar bhītar piyo bin jo paave khaa.e

jor karat hai nīhrā sakhī kaho kit jā.ūñ

naañv na jānūñ gaañv jahāñ sajan Thāvñ

jānūñ ye jivrā suun lāgyo jaa.e

mohan Tuk aavat nahīñ rahī huuñ haahā khaa.e

sun nehī bāvrī kāchī-pākī chhoḌ

kaun kaise paa.e jāsūñ chale na jor

le kyuuñ jā.ūñ maTkiyā saarī mārak ro aa.e

tanik laaj nahīñ bābanvā gaū ras let chhinā.e

le kyuuñ jā.ūñ gagariyā bhārī mohan pakrat baañh

dahī duudh sab liyā ke kheñchat hai ban maañh

chhatiyāñ aa.eñ umañg ke añgiyā chhoTī jaa.e

man mero aisin kahe jo mohan nikse aa.e

suutī thī sukh-chain suuñ ghar muuñ paañv pasār

mohan moh jagā.e ke pherat duurā dvaar

jiyūñ sūraj mukh jaat hai ghar-bāhar chhāñh

tyuuñ merī sudh jaat hai ye mukh dekhī maañh

jor karat nīhrā bojh parat kuchh naañh

jānūñ maiñ ii sakhī kit dharat man maañh

birah biich moh sar par tan-man jal bhayo kheh

huuñ bavrī kyā jāntī yaako kahat haiñ neh

saañs leiiñ nahīñ det hai chhin-chhin birahā aa.e

ab un bin huuñ rihyūñ jivrā niksā jaa.e

sudh-budh din suuñ ga.ī din dekhī naañh

cholī darkī añg muuñ jab gah pakḌī baañh

sudh-budh tan-man muuñ ga.ī nainan suuñ ga.ī laaj

haath dho.e pāchhe pariyo maa.ī mohan aaj

batherīñ aklīñ gūñdh ke nainan kājal deh

tan-man duudh bahār ke sājan suuñ sukh leh

maañg sañvārī neh suun kañghī kar gūñdhe baal

gahnā pahrī añg bhar kapḌe pahne laal

paa.el bājeñ baat muuñ aur ghuñgrū jhankāñh

liye duī duukh ham sar parī pyū bin kaisī jānah

gaū charāvat phirat hai nit uTh jamunā tiir

nis dukh chhan-chhan det hai chanchal nipaT ahiir

ren-dinā dekhat rahīñ to-ū dii.th na chain

nain Tuk na aghāt haiñ juuñ bhūkī be-chain

birhā.e suun ai sakhī nipaT kaThin banī aa.e

dekhe tan-man bhare jin dekhiye jiyo jaa.e

lākhan añkhiyāñ jise dekhūñ sab se

dekhat-dekhat mar miTūñ to.ū bhare

ren-dinā ghere rahīñ ik chhan det na chain

mohan haath suuñ paro moh dain

nain aa.e naath meñ māthe tevrī laa.e

kuchh sudh naañh chuuk kahā parī aa.e

dhar-dhar hiyrā karat hai sar-sar jivrā jaa.e

dhar-dhar suuñ dukh sar parī birhan sar aa.e

dhar-dhar hiyrā karat hai dhiir nahīñ ko.ū det

niih sajan piiTh man maar maar jiih let

pem laaj sab uTh ga.ī sunat birah ke bain

pītam darsan binā thar-thar karīñ do.ū nain

ghar-bāhar bhar nīhrā ko raho na Thāvñ

tan-man meñ mohan base rah gayo merā naañv

aaj na dekhā laal haal hamārā aur

chubhī birah bhaal dukh ke daurā daur

ai sakhī bāñgar muuñ man mero liyo moh

mohan hai Dagar muuñ nahīñ kahat rahīñ toh

man mero liyo moh siiñ phir ghūrt hai moh

are are mohan bāvre kachhu laaj hai toh

piit riit ko.ū riit hai mat marda.ū lo naañv

bhūle mat jaav re kāñTe haiñ tah Thāvñ

juulī nikasat rañg suuñ añgiyāñ chhūī jaa.e

man bairā se kah mohan niksai aa.e

gañvā.e paiham kahānī bas bahre mat suno koī aa.e

bātoñ bātoñ bas jabḌe dekhat hai gauhar jaa.e

paiham kalī raat sāñgrī piyauñ kuchh na samā.e

tan-man jharaḌ jo us ke toī aayā jaa.e

paiham kahani kahat hun suno sakhi tum aae

pih DhunDhan ku hun gai aai aap ganwae

pem kahani bis bhari mat suniyo kou aae

baatan-baatan bis jhare dekhat hi ghar jae

pem gali it sankri pih bin kuchh na samae

tan-man chhoD jab aae to pih paya jae

pemnagar mun aae ke sudh-budh rahun sun kun

sudh-budh yun ghul jat hai jun pani main bun

pem-nagar mein aae ke jiwra niksa jae

ari sakhi kuchh pih ki baat kaho Tuk aae

pem kahani kaThin hai kahe kun uTh aae

baat kahi jiw let hai mukh pakDat hi dhae

mu sir dukh mu sun par yu ju main nanh tu nanh

sain moh uThae le jo moh nahin nanh

bhala hua har bisri siriki gai balae

jaisi thi taisi bhai ab kuchh kahi na jae

jo dukhra moh sir par yusu kahu ki nanh

kabhu pilawe pem ras kabhu ki bis chhur manh

ikath katha hai pem ki kahe banat kuchh nanh

jatan lage nihra su bujhi man manh

chatur chahan rag gun murakh at tar sanh

bhogi mange chopaDi rukhi rukha khanh

pati aai pih ki chhati umgi jae

mala TuTi ang mun choli tan na samae

aag lago wa des re bij parothi Thawn

jahan na charcha neh ka leh na pih ka naun

laj bhaj mu sun gai ja din lago neh

bawri hun dauri phirun sar mu Darin keh

tan-man mun ghal-bal paDi chubhi birah ki phans

haD mans dou gale dhay chale hai sans

ai man khale bawre bun puchhat hun tuh

kin birhan eto kyokhi kin khowyo moh

ai bai-ragi jiwre kaha lagau tohe aae

ren-dina bekal rahi apna mas tu khae

nahar pih ku nihra man mun baiTha aae

bahar bhitar piyo bin jo pawe su khae

jor karat hai nihra sakhi kaho kit jaun

nanw na jaanun ganw ka jahan sajan ku Thawn

na jaanun ye jiwra ka sun lagyo jae

mohan Tuk aawat nahin rahi hun haha khae

sun ri nehi bawri kachi-paki chhoD

wa kaun kaise pae jasun chale na jor

le kyun jaun maTkiya sari marak ro ku aae

tanik laj nahin babanwa ri gau ras let chhinae

le kyun jaun gagariya bhaari mohan pakrat banh

dahi dudh sab liya ke khenchat hai ban manh

chhatiyan aaen umang ke angiya chhoTi jae

man mero aisin kahe jo mohan nikse aae

suti thi sukh-chain sun ghar mun panw pasar

mohan moh jagae ke pherat dura dwar

jiyun suraj mukh jat hai ghar-bahar ki chhanh

tyun meri sudh jat hai ye mukh dekhi manh

jor karat hi nihra bojh parat kuchh nanh

na jaanun main i sakhi kit dharat man manh

birah bich moh sar par yu tan-man jal bhayo kheh

hun bawri kya jaanti yako kahat hain neh

sans lein nahin det hai chhin-chhin biraha aae

ab un bin hun na rihyun jiwra niksa jae

sudh-budh ta din sun gai ja din dekhi nanh

choli darki ang mun jab gah pakDi banh

sudh-budh tan-man mun gai nainan sun gai laj

hath dhoe pachhe pariyo mai mohan aaj

batherin aklin gundh ke nainan kajal deh

tan-man dudh bahaar ke sajan sun sukh leh

mang sanwari neh sun kanghi kar gundhe baal

gahna pahri ang bhar kapDe pahne lal

pael bajen baat mun aur ghungru jhankanh

liye dui dukh hum sar pari pyu bin kaisi jaanah

gau charawat phirat hai nit uTh jamuna tir

nis dukh chhan-chhan det hai chanchal nipaT ahir

ren-dina dekhat rahin to-u dith na chain

nain Tuk na aghat hain jun bhuki be-chain

birhae sun ai sakhi nipaT kaThin bani aae

dekhe tan-man na bhare jin dekhiye jiyo jae

lakhan ankhiyan jise ju dekhun sab se pi

dekhat-dekhat mar miTun tou bhare na ji

ren-dina ghere rahin ek chhan det na chain

ya mohan ki hath sun paro moh ji dain

nain aae nath mein mathe tewri lae

mu ku kuchh sudh nanh chuk kaha pari aae

dhar-dhar hiyra karat hai sar-sar jiwra jae

dhar-dhar sun dukh sar pari birhan ki sar aae

dhar-dhar hiyra karat hai dhir nahin kou det

nih sajan ka piTh man mar mar jih let

pem laj sab uTh gai sunat birah ke bain

pitam ki darsan bina thar-thar karin dou nain

ghar-bahar bhar nihra mu ko raho na Thawn

tan-man mein mohan base rah gayo mera nanw

aaj na dekha lal ku haal hamara aur

chubhi birah ki bhaal dukh ke daura daur

ai ri sakhi bangar mun man mero liyo moh

mohan hai ya Dagar mun nahin kahat rahin toh

man mero liyo moh sin phir ghurt hai moh

are are mohan bawre kachhu laj hai toh

pit ki rit kou rit hai mat mardau lo nanw

bhule mat jaw re kanTe hain tah Thawn

juli nikasat rang sun angiyan chhui jae

man baira wa se kah mohan niksai aae

ganwae paiham kahani bas bahre mat suno koi aae

baaton baaton bas jabDe dekhat hai gauhar jae

paiham kali raat sangri piyaun kuchh na samae

tan-man jharaD jo us ke toi aaya jae

Recitation

Speak Now